Οι γυναίκες με τ' αλογίσια μάτια (1958)
Απόσπασμα:
A, ναι, με τούτο το μικρό κλειδί κει πάνω στο κομοδίνο
τα κορίτσια κλειδώνουν κάθε βράδυ τις εισπράξεις και
τη μνήμη τους
για να μπορούν να ζουν.
Kαι μόνο εκείνη η γυναίκα, θάρθει η αναπότρεπτη ώρα,
μια νύχτα, που θα νιώσει με τρόμο ξαφνικά,
πως στέρησε τον εαυτό της απ' την πιο βαθειά, την πιο μεγάλη ερωτική πράξη
μην αφήνοντας έναν άντρα να κλάψει στα πόδια της.
Τάσος Λειβαδίτης

Νέα από τα κορίτσια
Το πόνημα βαδίζει με τρεχαλητό αλόγου σε καλό καιρό και πράσινο λιβάδι. Τρέχει ανεξέλεγκτα, καθώς εχω αφήσει τα γκέμια. Δεν φοβάμαι. Αντίθετα, με ανακουφίζει το τρεχαλητό του. Το αεράκι του καλπασμού με δροσίζει. Ο ρυθμός της πλαταγής του με συντροφεύει σαν μουσική. Δεν βιάζομαι. Ο χρόνος μπροστά μου απλώνεται μέρα με τη μέρα κι εγώ τα περιμένω όλα ήσυχη. Ευτυχισμένη μέχρι τον πυρήνα.
Το Μέλι Της Δημιουργίας Είχε Βασικό Στόχο Την Ιερογραφία