Έτοιμη να φύγω.
Γύρω χαρτιά. Κεφάλι γεμάτο.
Δε θέλω να το φάω αυτό μαμά. Δε μαρέσει.
Θέλω να φάω εκείνο που μαγείρευες μέχρι το δεκαπενταύγουστο, θυμάσαι ποιο;
Αν δε μου φτιάξεις από εκείνο δεν ξανατρώω τίποτα μαμά.
Εκείνο μόνο ήτανε δροσερό και μυρωδάτο και αστείο. Τι είχες βάλει μέσα, μαμά;
Έτοιμη να φύγω. Γυρίζω στα χαρτιά μου.
Κεφάλι άδειο.
Δεν θέλω να το φάω αυτό μαμά.
Λυπάμαι.
Υ.Γ. πότε γελάς, πότε κλαις, πάντα κάνε κάτι
