Παραθέτω αυτούσια από :
http://www.bibliotheque.gr/article/59741

[Άλμα Εις Τριπλούν] Του Σωτήρη Παστάκα

On 26 October, 2016 by BIBLIOTHEQUE

Στον Θανάση Δημούλη

ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ να μας βοηθήσεις Θεέ μου,
βοήθησέ μας τώρα. Τώρα που ψάχνουμε
το Ι.Χ. και δεν το βρίσκουμε: τώρα,
που η μεγάλη απώλεια της μνήμης,
έχει το ακριβές της αντίτιμο: το αγοραίο
κόμιστρο με διπλή ταρίφα. Μισή ώρα,
τριγυρίζουμε μέσα στους γνώριμους δρόμους,
έξω από το κεντρικό σκυλάδικο
και δεν το αναγνωρίζουμε. Οι εκκωφαντικές
μουσικές, τα γηγενή κι ελληνοπρεπή
κορίτσια πρόθυμα και χαμογελαστά,
να εκστασιάζονται με τα μεταφυσικά μας
αποφθέγματα: μην ευλογείς το Μπλάκ Λέιμπελ,
γιατί η νύχτα είναι μικρή και η ζωή
αφόρητα μεγάλη. Αρκεί το ποτήρι
να είναι γεμάτο, να ζευγαρώνει η φιάλη
στο τραπέζι μας, μην είναι οι πότες
αθλητές, μην είναι ταυρομάχοι; Αγαπάς τη Λάρισα
όταν βρέχει, όταν φεύγεις απ’ το μπαρ
και κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει
πως κατούρησες τα μπατζάκια σου,
άσχετα αν δεν θυμάσαι που έχεις παρκάρει.







Αν μπορείς να μας βοηθήσεις Θεέ μου,
μην το κάνεις. Ούτε κραυγές, ούτε θρήνοι,
ούτε δάκρυα, στερέψαμε πια,
μόνον ο άνεμος φυσάει τα δύο τελευταία
εικοσιτετράωρα, κι εμείς φυσάμε
την πρωινή μας κρεατόσουπα:
ο γάμος χρειάζεται τουλάχιστον
την επανάληψή του και μόνον τους άγαμους
να μη λυπάσαι. Άλτες του τριπλούν,
οι πότες κάθε βράδυ, φίλοι εξ’ αγχιστείας,
οι δύο – τρεις που ταίριαξαν τα χνώτα τους
και συνεχίζουν μόνοι τους αυτοί,
απ’ την υπόλοιπη παρέα γιατί επιμένουν
μόνον όσοι έχασαν τη μνήμη τους,
τις κατάλληλες ευκαιρίες, τη γυναίκα
της ζωής τους, τον μεγάλο έρωτα,
όλοι όσοι έχασαν κάποτε τα μυαλά τους
και ενίοτε την ψυχή τους, μακάριοι
άνθρωποι κι ευτυχισμένοι που έτυχε
να έχουν κάτι για να το χάσουν.
Όταν πεθαίνει ένας άντρας, γεννιέται
ένα γουρούνι, κι όλοι εμείς, τα υπέροχα θύματα
γρυλίζουμε απ’ το απέναντι τραπέζι σου,
Κίρκη των πολλαπλών εναγκαλισμών
των ευτελών εκμυστηρεύσεων
και των ευγενών προκλήσεων,
αβίαστα σε θυμόμαστε, και σε μνημονεύουμε
μέσ’ από τα ψέματά σου. Χάρισες
στον καθένα μας την ψευδαίσθηση
που ζητούσε, το χάδι που αποζητούσε,
τη λέξη που περίμενε σαν βότανο
για να γλυκάνει τις μεταφυσικές του αγωνίες,
το συγκεκριμένο του παραμύθι.







Μόνη σου απολαμβάνεις τον πατσά.
Αν δεν μπορείς να μας βοηθήσεις Θεέ μου,
δεν πειράζει: τα καταφέραμε
κι απόψε να δούμε την αυγή, όρθιοι,
πανέτοιμοι για το τελευταίο μας άλμα:
μέσ’ από την ομίχλη θα μπουκάρουμε
στο Κάπο Βέρντε, στο Ρεσίφε,
στην κοντινή μας Λισσαβόνα, να σμίξουμε
με τις θεσπέσιες μουσικές, της Τιτίνας,
της Καισαρείας Έβορα ή του Αγκοστίνο
ντε Πίνα, γιατί η ακριβής μετάφραση
της λέξης saudade, στα ελληνικά
είναι ο άνθρωπος που χάνεται
από τον Σηδηροδρομικό Σταθμό της Λάρισας,
μέσα στον Κάμπο,
μέσα στην πρωινή ομίχλη.


[Μέσα από την ποιητική σύνθεση
«ΕΠΤΑΓΡΑΦΟΝ», εκδόσεις ΔΗΜΗΤΡΑ]


artworks : Claudio Parmiggiani 

Category : 

ΧΑΜΕΝΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ

Tags : 

Claudio Parmiggiani, Σωτήρης Παστάκας

Τη νύχτα -στον ύπνο μου- γεννήθηκε στο μυαλό μου μια λέξη. Μου φάνηκε περίεργη, επειδή δεν ήταν ελληνική. Έμοιαζε σαν όνομα. Προσπάθησα να τη συγκρατήσω για να τη θυμηθώ το πρωί που θα ξυπνούσα. Καμιά φορά ξυπνώ και σημειώνω. Εδώ, δεν χρειάστηκε. Η ίδια λέξη με βασάνισε μέχρι το χάραμα: Οrlandek. Καθαρά γραμμένη στο υποσυνείδητό μου. Ανοίγω τον υπολογιστή. Γράφω Olandek στο google και βρίσκω:  https://www.youtube.com/watch?v=gRy38HbbK2k
Τοπικά τραγούδια από τη Χορωδία Αδελφότητος "Antonio Olandek". Η γλώσσα βασκική. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω κάτι για τον Antonio Olandek, πιθανώς είναι κάποιος τοπικός ήρωας. Θα συνεχίσω όμως την έρευνα.


Έπειτα βρίσκω ότι το Öland είναι ένα νησί της Σουηδίας, παραδοσιακός, επαρχιακός τόπος που ταυτοποιήθηκε περίπου το 8000 π.Χ., με ανασκαφές που χρονολογούνται από την Παλαιολιθική εποχή που δείχνει την παρουσία των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών.

Και έρχομαι να ερωτήσω: πώς και γιατί; 

Η ΓΙΟΡΤΗ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ



Μπαίνει στο σπίτι μετά από γιορτή.

Ανάβει φώτα.

Ανάβει φώτα. 

Ανάβει φώτα.

ΓΛΩΣΣΑ ΜΑΓΙΚΗ Η ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ

Αυγή, πρωί, βασίλεμα

κάθε νυχτιά και δείλι

γιόμα κι απομεσήμερο

κοντόβραδο και σούρπα

σπερνός και μωροσκότινα

κατάβραδα κι απόσκια

μαργώνει η μέρα, μούχρωσε

κι εγώ σκοπιά, νυχτέρι

ολημερίς κι ολοχρονίς

λέχω και περιμένω

διάβηκεν η καλοκαιριά,

ήρθε το ψιμοκαίρι,

καβάλησε χινόπωρο,

μπήκε καλοχειμώνας,

μ' ήβρεξεν η φουσκοδεντριά

πιασμός ζαμάνια, χρόνια,

αρχιχρονιές, κλειδοχρονιές και πρώτες του Σετέμβρη,

κοψοχρονιές, παραχρονιές 

που δεν καρπίζουν δέντρα

θρω κι ανημένω σα γιορτή

τη σκολιανή που θάρθεις

κι ας είναι αποσήμαδη

και Τσαγκαροδευτέρα

κι ας είναι Κουτσοφλέβαρος

κι ας είναι και Βροχάρης.

Ε.Κ.

Γράμμα από την Κωνσταντίνα:

"Με σημάδεψες, όχι ξώφαλτσα, ειλικρινά σου λέω. Σου στέλνω την αγάπη μου μέσα από το πρώτο, για φέτος, ακατέργαστο υφαντό μου".

Απάντηση στο γράμμα της Κωνσταντίνας:

Αγαπημένη Κωνσταντίνα, καλημέρα.

Ο Μπόρχες είπε:

«Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι».

Εγώ λέω: Σε ευχαριστώ για την κατάθεση. Οι καταθέσεις ψυχής είναι οι πολύτιμοι θησαυροί μας, οι πιο ακριβοί, οι πιο σπάνιοι. Λίγοι έχουν την τιμή να είναι πλούσιοι. Σε σκέφτομαι πάντα: Σε εκείνο το τραπέζι της Νάξου, σε εκείνες τις στιγμές που προσπαθούσαμε να μοιραστούμε το ψωμί που χορταίνει όχι το σώμα, μα την καρδιά.

Και ο Μπόρχες, ύστερα είπε:

"Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη".

Κι εγώ λέω:

Όποτε πεινάσεις, θα είμαι πάντα εδώ.

Ευτυχία

Ευφυΐα. Η ευφυΐα είναι ατίθαση. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής είναι ατίθασος. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής αποφασίζει από μόνος του αν θα πει ναι ή όχι. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής δεν μπορεί να είναι παραδοσιακός, δεν μπορεί να εξακολουθεί να λατρεύει το παρελθόν. Δεν υπάρχει τίποτα να λατρέψει στο παρελθόν. Ο άνθρωπος που είναι ευφυής δεν προσκολλάται στο νεκρό παρελθόν, δεν κουβαλάει πτώματα. Όσο όμορφα κι αν υπήρξαν, όσο πολύτιμα, δεν κουβαλάει πτώματα. Έχει τελειώσει με το παρελθόν. Έχει φύγει κι έχει φύγει για πάντα.
Ο άνθρωπος που είναι ευφυής θέλει να δημιουργήσει το μέλλον, θέλει να ζήσει στο παρόν. Το να ζεις στο παρόν είναι ο τρόπος για να δημιουργηθεί το μέλλον.
Ο ευφυής άνθρωπος συμπεριφέρεται σύμφωνα με την περίσταση και ο ανόητος άνθρωπος συμπεριφέρεται σύμφωνα με τις έτοιμες απαντήσεις — δεν έχει σημασία αν έρχονται από το Βούδα, το Χριστό ή τον Κρίσνα. Ο ανόητος άνθρωπος κουβαλάει πάντοτε ιερά κείμενα και έτοιμες λύσεις. Φοβάται να εμπιστευτεί τον εαυτό του. Ο ευφυής άνθρωπος εμπιστεύεται την ενόραση του, εμπιστεύεται το ίδιο του το είναι. Αγαπάει και σέβεται τον εαυτό του. Ο μη ευφυής άνθρωπος σέβεται τους άλλους.
Osho

http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/












Βασίλης Κουγέας

«Δάντης, ο σκύλος μου» 

Στο μπαρ των Πειρατών 
άφησε ο σκύλος μου την τελευταία του πνοή 
καθώς ο ήλιος ακρωτηριαζόταν πάνω απ’ την Ύδρα. Πεφωτισμένοι δήμαρχοι και ποιητές 
άφησαν το λουλούδι τους στο άψυχο. 
Εγώ, ήπια δυο Talisker στη μνήμη του, 
ύστερα νύχτωσε. 
Στο δρόμο του γυρισμού έτρεχε πίσω μου 
μυρίζοντας γωνιές 
και υποσχόταν κλαίγοντας 
πως δεν θα ξανακάνει το νεκρό.

(Από τη συλλογή «Το αεικίνητο βάθος πεδίου», 
εκδ. Ύψιλον, 2013).

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/6/ ]



Γιώργος Βέης

 «Ιδιόμελο για ένα οικόσιτο» 

Δεν θα μάθω ποτέ 
τι βλέπει τώρα στον ύπνο του 
αυτήν ακριβώς τη στιγμή που γράφω 
και τρέμει ολόκληρος 
κλάμα σιγανό 
πνίγεται στα βαθιά του ύπνου 
πρώτη φορά δείχνει ανυπεράσπιστος 
μια περίληψη τρόμου 
χωρίς φυλακτό ή πατρίδα ο Μπρούνο, 
ο δεκάχρονος γκόλντεν ριτρίβερ μας. 

(Από τη συλλογή «Για ένα πιάτο χόρτα», 
εκδ. Ύψιλον, 2016).

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/7/ ]

Γράμμα σε μαθητή δημιουργικής γραφής 

Αγαπημένη μου,

Το γράψιμο είναι έκφραση ψυχής. Η ψυχή, επίσης, είναι λίγο, (κάπως), ενστικτώδης και, κατά την προσωπική μου άποψη, απαίδευτη. Νομίζει ότι είναι αρκετό να  κατακλύζεται από συναισθήματα. Νομίζει επίσης ότι δεν χρειάζεται να κουραστεί, για να βρει τις λέξεις που θα εκφράσουν αυτά που νιώθει. Είναι ολιγαρκής. Η ολιγάρκειά της, όμως, την φτωχαίνει. Θα μου  πεις: οι λέξεις είναι κομμάτι της λογικής και τι δουλειά μπορεί να έχει η αισθαντική ψυχή,  με την ψυχρή λογική;

Αυτός που κατορθώνει να ισορροπήσει τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα, αυτός που θα κάνει τον κόπο να εκπαιδεύσει την ψυχή του, να της μάθει λέξεις για να μιλάει και να δείχνει την ομορφιά και τον πλούτο της, αυτός ισορροπεί. Αυτός, δεν έχει να φοβηθεί τίποτα. Αυτός, είναι ο σκοπός μας.

Υ.Γ. 1. Το πρώτο link, έχει καλές οδηγίες. Το δεύτερο link, είναι χρήσιμο. Κοίταζέ το κάπου κάπου. Αν βρεις χρόνο, μπορείς να δοκιμάσεις, να λάβεις μέρος, αν όχι σε αυτόν, σε κάποιον επόμενο. Οι διαγωνισμοί διευκολύνουν, επειδή δίνουν θέμα.

Υ.Γ. 2 Βρες τις λέξεις σου!

Υ.Γ 3. Είμαι πάντα εδώ.

Σε φιλώ,

Ευτυχία

ΟΤΑΝ ΣΕ ΠΕΡΙΜΕΝΩ

Ὅταν σὲ περιμένω καὶ δὲν ἔρχεσαι,
ὁ νοῦς μου πάει στοὺς τσαλακωμένους,
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ ὧρες στέκονται σὲ μία οὐρά,
ἔξω ἀπὸ μία πόρτα ἢ μπροστὰ σ᾿ ἕναν ὑπάλληλο,
κι ἐκλιπαροῦν μὲ μία αἴτηση στὸ χέρι
γιὰ μία ὑπογραφή, γιὰ μία ψευτοσύνταξη.
Ὅταν σὲ περιμένω καὶ δὲν ἔρχεσαι,
γίνομαι ἕνα με τοὺς τσαλακωμένους.

Τὸ Κορμὶ καὶ τὸ Σαράκι

μπατιρημένο κουρεῖο
Σάββατο βράδυ
χωρὶς δουλειὰ
μπατιρημένο κορμὶ
Σάββατο βράδυ
χωρὶς ἔρωτα

τὸ φιλὶ
ἑνώνει πιὸ πολὺ
ἀπ᾿ τὸ κορμὶ
γι᾿ αὐτὸ τὸ ἀποφεύγουν
οἱ πιὸ πολλοὶ

Ντίνος Χριστιανόπουλος