Γράμμα από την Κωνσταντίνα:
"Με
σημάδεψες, όχι ξώφαλτσα, ειλικρινά σου λέω. Σου στέλνω την αγάπη μου μέσα από
το πρώτο, για φέτος, ακατέργαστο υφαντό μου".
Απάντηση στο γράμμα της Κωνσταντίνας:
Ο Μπόρχες είπε:
«Μου αρκεί που με θέλεις για φίλο.
Ευχαριστώ που είμαι».
Ευχαριστώ που είμαι».
Εγώ λέω: Σε ευχαριστώ για την κατάθεση. Οι καταθέσεις ψυχής είναι
οι πολύτιμοι θησαυροί μας, οι πιο ακριβοί, οι πιο σπάνιοι. Λίγοι έχουν την τιμή
να είναι πλούσιοι. Σε σκέφτομαι πάντα: Σε εκείνο το τραπέζι της Νάξου, σε
εκείνες τις στιγμές που προσπαθούσαμε να μοιραστούμε το ψωμί που χορταίνει όχι
το σώμα, μα την καρδιά.
Και ο Μπόρχες, ύστερα είπε:
"Να κοιμάσαι ευτυχισμένος.
Να εκπέμπεις αγάπη".
Να εκπέμπεις αγάπη".
Κι εγώ λέω:
Όποτε πεινάσεις, θα είμαι πάντα εδώ.
Ευτυχία