Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σκύλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα σκύλος. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 14 Ιουλίου 2020

Σκύλος


Κι όταν κουράζεσαι από κάτι ή δυσφορείς, για να σώζεσαι, οφείλεις  να έχεις κάτι στο οποίο να καταφεύγεις. Όπως όταν βρέχει τρέχεις να προφυλαχτείς κάτω από υπόστεγο, ή τρέχεις σπίτι.  Χρειάζεσαι μια φωλιά όταν  οι συνθήκες σκληραίνουν. Εκεί όπου λες: η βροχή δεν θα με βρέξει, το κακό δεν μπορεί να με φτάσει. Προφυλάσσεσαι; Κρύβεσαι; Φοβάσαι; Όλα δικά σου. Δικαίωμα. Σημασία έχει πως επιβιώνεις εκεί που άλλοι πνίγονται στις τυχαίες πλημμύρες.


Σκύλος



Πάρε την πλάτη μου
Πάρε την άκρη του ποδιού μου
Πλύνε με τη βροχή της γλώσσας σου
πονεμένο μου
τρομαγμένο μου
παρατημένο μου
πλύνε όλο το σώμα
ακόμα και τα μαλλιά
κι ας λένε πως γλύφει μονάχα ο σκύλος
έτσι κι αλλιώς ο σκύλος  σε κοιτάζει κατάματα
λες κι εξαρτάται η ζωή του από σένα
τι κακό μπορεί να κρύβουν τα μάτια του σκύλου
πλύνε την πλάτη μου
σημάδεψε όπου φυτρώνει μικρή ελιά και πότισέ την
                                                               
λιβάδι είναι η πλάτη μου
απατημένο μου
αδικημένο μου
εκδικημένο μου
δεν το ξερεις
αλλά
μονάχα εγώ
ορίζω
τι μέγεθος
μπορεί να έχει
σκιά σου. 

Υ.Γ.
Η ζωή είναι ωραία επειδή κάθε μέρα αλλάζει. Ακόμα κι αν γίνεται πικρή, γι' αυτούς που βλέπουν μακρύτερα, κρύβει τη χαρά της έκπληξης. 





Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016



Ο ΣΚΎΛΟΣ της Ευτυχίας Κοσμαδοπούλου (κυριολεκτικά και μεταφορικά).

Κουλούκι σκυλοτσάκαλο
μούργο και κυνηγιάρη
και αγριμόλογο σκυλί
τούρθε στο νου να πάρει.

Μα αυτό, αντί για ούγαινα,
βγήκε κατσί, σεμπέκα
μαριόλα σαν γατόπουλο
μουρμούρα σα γυναίκα.

Και κάθουνται τώρα κι οι δυο
αφεντικό κι ορνίθι
και καρκαλιούνται ολημερίς
σ' ευτυχισμένα βρίθη.




Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2016






http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/












Βασίλης Κουγέας

«Δάντης, ο σκύλος μου» 

Στο μπαρ των Πειρατών 
άφησε ο σκύλος μου την τελευταία του πνοή 
καθώς ο ήλιος ακρωτηριαζόταν πάνω απ’ την Ύδρα. Πεφωτισμένοι δήμαρχοι και ποιητές 
άφησαν το λουλούδι τους στο άψυχο. 
Εγώ, ήπια δυο Talisker στη μνήμη του, 
ύστερα νύχτωσε. 
Στο δρόμο του γυρισμού έτρεχε πίσω μου 
μυρίζοντας γωνιές 
και υποσχόταν κλαίγοντας 
πως δεν θα ξανακάνει το νεκρό.

(Από τη συλλογή «Το αεικίνητο βάθος πεδίου», 
εκδ. Ύψιλον, 2013).



Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/6/ ]

7-1129

Γιώργος Βέης

 «Ιδιόμελο για ένα οικόσιτο» 

Δεν θα μάθω ποτέ 
τι βλέπει τώρα στον ύπνο του 
αυτήν ακριβώς τη στιγμή που γράφω 
και τρέμει ολόκληρος 
κλάμα σιγανό 
πνίγεται στα βαθιά του ύπνου 
πρώτη φορά δείχνει ανυπεράσπιστος 
μια περίληψη τρόμου 
χωρίς φυλακτό ή πατρίδα ο Μπρούνο, 
ο δεκάχρονος γκόλντεν ριτρίβερ μας. 

(Από τη συλλογή «Για ένα πιάτο χόρτα», 
εκδ. Ύψιλον, 2016).

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/7/ ]