http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/












Βασίλης Κουγέας

«Δάντης, ο σκύλος μου» 

Στο μπαρ των Πειρατών 
άφησε ο σκύλος μου την τελευταία του πνοή 
καθώς ο ήλιος ακρωτηριαζόταν πάνω απ’ την Ύδρα. Πεφωτισμένοι δήμαρχοι και ποιητές 
άφησαν το λουλούδι τους στο άψυχο. 
Εγώ, ήπια δυο Talisker στη μνήμη του, 
ύστερα νύχτωσε. 
Στο δρόμο του γυρισμού έτρεχε πίσω μου 
μυρίζοντας γωνιές 
και υποσχόταν κλαίγοντας 
πως δεν θα ξανακάνει το νεκρό.

(Από τη συλλογή «Το αεικίνητο βάθος πεδίου», 
εκδ. Ύψιλον, 2013).

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/6/ ]



Γιώργος Βέης

 «Ιδιόμελο για ένα οικόσιτο» 

Δεν θα μάθω ποτέ 
τι βλέπει τώρα στον ύπνο του 
αυτήν ακριβώς τη στιγμή που γράφω 
και τρέμει ολόκληρος 
κλάμα σιγανό 
πνίγεται στα βαθιά του ύπνου 
πρώτη φορά δείχνει ανυπεράσπιστος 
μια περίληψη τρόμου 
χωρίς φυλακτό ή πατρίδα ο Μπρούνο, 
ο δεκάχρονος γκόλντεν ριτρίβερ μας. 

(Από τη συλλογή «Για ένα πιάτο χόρτα», 
εκδ. Ύψιλον, 2016).

Πηγή : Andro.gr [ http://www.andro.gr/empneusi/dog-poems/7/ ]