Άνοιξη
Να πεις πως ήρθε
ακόμα κι αν δεν είσαι σίγουρος πως την είδες
να πεις πως σε άγγιξε
ακόμα κι αν δεν ένιωσες τίποτα να σε δροσίζει
να πεις πως έφυγε
ακόμα κι αν ξέρεις ότι δεν θα γυρίσει ποτέ.
Ένας που πάντοτε πεινάει
κάθεται στο κεφάλι μου
ανοίγει το κολατσιό του
κάτω από τη μύτη μου
μ' αφήνει να λιγουρεύομαι
και τρώει μπουκιά μπουκιά
τα περιστέρια που ο ίδιος κρύβει κάτω από την σκέπη
του υπόστεγου του μυαλού μου
ένας που πάντοτε πεινάει
με ενοχλεί πενήντα χρόνια τώρα
με διαβάλλει πενήντα χρόνια τώρα
έναν που πάντοτε πεινάει
και με ενοχλεί
θα τον χαρίσω
στον πρώτο άνθρωπο
που τον θελήσει
αλήθεια λέω.
Ε.Κ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου