-Ντίνος Χριστιανόπουλος, «Η ΘΑΛΑΣΣΑ»

«Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
μπαίνεις και δεν ξέρεις αν θα βγεις.
Πόσοι δεν έφαγαν τα νιάτα τους –
μοιραίες βουτιές, θανατερές καταδύσεις,
γράμπες, πηγάδια, βράχια αθέατα,
ρουφήχτρες, καρχαρίες, μέδουσες.
Αλίμονο αν κόψουμε τα μπάνια
Μόνο και μόνο γιατί πνίγηκαν πεντέξι.
Αλίμονο αν προδώσουμε τη θάλασσα
Γιατί έχει τρόπους να μας καταπίνει.
Η θάλασσα είναι σαν τον έρωτα:
χίλιοι τη χαίρονται – ένας την πληρώνει.»

Σπύρος Γ. Παπαδήμας 

Χαϊκού

Κοίτα τον ήλιο
Για μια στιγμή μονάχα
Μέσ’ στη θάλασσα.

Αστέρια πάνω

κι αστέρια κάτω

μόνο τα μέσα μας είναι αόρατα. 

Ε.Κ. 

Έγραφε όλο το πρωί. Βαριέται να προσθέσει άλλο.