Μετά λύπης μου σε πληροφορώ φιλαράκι
ότι το να δηλώνεις ευτυχής
προϋποθέτει ύπαρξην
αφελείας τε
αθωότητος
τα οποία προτερήματα
εις ωριμοτέρας ηλικίας
αποδυκνείονται γραφικά.
Υ.Γ.
Έχω όρεξη για μεγάλο υστερόγραφο. Ένα θυμωμένο υστερόγραφο. Γκρινιάρικο, απηυδισμένο. Με προθέσεις λιποταξίας από καταστάσεις και ανθρώπους. Των Φώτων σήμερα. Η φώτιση άμα τη αφυπνήσει. Οι σωστές κουβέντες όταν έρχεται η ώρα τους να γίνουν. Κι υστερα οι δρόμοι. Πρώτος ο πραγματικός κι ύστερα ο συναισθηματικός.
Τι μέλει γενέσθαι;
Κάτι έχει αρχίσει να τσινάει. Κι αυτό ποτέ δεν προμηνύει καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου