Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βιβλίο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα βιβλίο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Παρασκευή 24 Μαρτίου 2017

ΩΔΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ (ΙΙ) 
Βιβλίο, ωραίο, 
βιβλίο έλασσον δάσος, 
φύλλο το φύλλο, 
μυρίζει το χαρτί σου στοιχείο, 
είσαι πρωινό και νυχτιάτικο, 
δημητριακό, 
ωκεάνιο, 
μες στις παλιές σελίδες σου αρκουδοκυνηγοί, 
φωτιές πλάι στο Μισισίπι, 
μονόξυλα στα νησιά, 
αργότερα δρόμοι και δρόμοι, 
αποκαλύψεις, 
λαοί επαναστατημένοι,
 ο Ρεμπό σα λαβωμένο αιμόφυρτο ψάρι, 
να σπαρταράει στο βούρκο, 
και η ομορφιά της αδερφοσύνης
 −πέτρα την πέτρα− 
να υψώνει το ανθρώπινο κάστρο, 
πόνοι που υφαίνουν τη σταθερότητα, 
πράξεις αλληλέγγυες, 
βιβλίο κρυμμένο από τσέπη σε τσέπη, 
λάμπα παράνομη, 
κόκκινο αστέρι. 
Εμείς οι διαβάτες ποιητές 
εξερευνούμε τον κόσμο, 
μας δέχτηκε η ζωή σε κάθε θύρα, 
πήραμε μέρος στον επίγειο αγώνα. 
Ποια ήταν η νίκη μας; 
Ένα βιβλίο, 
ένα βιβλίο γεμάτο, 
με ανθρώπινες επαφές, 
με πουκάμισα, 
ένα βιβλίο χωρίς μοναξιά 
με ανθρώπους κι εργαλεία, 
ένα βιβλίο είναι η νίκη. 
Ζει και πέφτει όπως όλοι οι καρποί 
και δεν έχει μόνο φως, 
και δεν έχει μόνο σκιά, 
σβήνει ξεφυλλίζεται, 
χάνεται, 
ανάμεσα στους δρόμους 
και κατρακυλάει στη γη. 
Βιβλίο της αυριανής ποίησης, 
Έχε ξανά χιόνι και μούσκλια στις σελίδες σου, 
έτσι που τα βήματα ή τα μάτια 
να χαράζουν αχνάρια: 
ας περιγράψουμε ξανά τον κόσμο, 
της πηγής, 
μες απ' τη βλάστηση, 
τους ψηλούς δρυμούς, 
τους πολικούς πλανήτες, 
και τον άνθρωπο στις στράτες, 
στις καινούργιες στράτες, 
να προχωρεί στη σέλβα, 
στο νερό, 
στον ουρανό, 
στη γυμνή θαλάσσια μοναξιά, 
τον άνθρωπο να ανακαλύπτει τα έσχατα μυστικά, 
τον άνθρωπο που ξαναγυρίζει μ' ένα βιβλίο, 
τον κυνηγό που γυρίζει μ' ένα βιβλίο, 
τον αγρότη που οργώνει μ' ένα βιβλίο. 

Νερούδα Δανάη  
Προσωπικό αρχείο Γιώργου Δαρδανού - Μεταγραφή: Εύη Μαλλιαρού 
Πηγή: www.lifo.gr

Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016






Δοκιμαστική πτήση νούμερο ένα για την ευτυχία που όλοι κυνηγάμε.

Εκείνο

Εκείνο που ζήτησα από τη ζωή μου το 'δωσε.
Εκείνο που της ζήτησα,
το πήρα σαν ψωμί μες απ' τα δόντια της.
Γι' αυτό, σαν βλέπω λίγο εσύ να μου μακραίνεις,
λίγο πως πας να κουραστείς,
πως μένεις πίσω από τα βήματά μου,
είμ' έτοιμος να βγάλω μια φωνή:
Βοήθεια!

Νίκος Παπάς