Θυμάσαι όταν ήσουνα μικρό και περπατούσες χέρι χέρι με τον πατέρα σου; Και ήσουνα ήσυχο πως, ό,τι και να συμβεί στο δρόμο ο πατέρας θα τα λύσει όλα κι εσύ απλά εμπιστευόσουν και απλά χαιρόσουν τη στιγμή;
Αυτό κάνω. Δεν πιστεύω σε καμιά μα καμιά θρησκεία. Πιστεύω όμως ότι κάπου υπάρχει αυτή η πατρική δύναμη που θα με σώσει από ό, τι και να συμβεί.
Και όχι, δεν μου είναι εύκολο -στα προβλήματα που εγώ θεωρώ μεγάλα- καθόλου εύκολο να αφεθώ. Ωστόσο προσπαθώ. Κάθε φορά που έρχεται το πρόβλημα στο μυαλό μου και επανέρχεται και δεν μπορώ να βρω τη λύση μόνη μου κι αυτό με κουράζει και με εξαντλεί, λέω το αφήνω. Το αφήνω πάνω Σου. Κάνε Εσύ κουμάντο, Εσύ ξέρεις καλύτερα από μένα ποιο είναι το καλό μου. Κι έτσι ανασαίνω. Εμπιστεύομαι, αφήνομαι, ησυχάζω ότι ο Πατέρας θα τα κανονίσει όλα και απολαμβάνω τη στιγμή.
Αξίζει να το δοκιμάσεις.
Εμπιστεύσου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου