Το φαγητό της φάλαινας

 

Όπως -λέει- ο Θεός φροντίζει να έχει κάθε μέρα φαγητό η φάλαινα και να επιβιώνει, έτσι φροντίζει και για εμάς. Εμείς μόνοι μας ανησυχούμε και αγχωνόμαστε τόσο πολύ για το αύριο. Η φάλαινα τρώει τόσο πολύ κι όμως ο βυθός δεν αδειάζει από ψάρια. Είναι αυτό που λέγανε οι παππούδες μας έχει ο Θεός. 

Με ησυχάζει κάπως αυτή η σκέψη. 

Φαντάσου να είσαι όπως παιδί και κάποιος άλλος να τα φροντίζει όλα για σένα. Κι εσύ απλά να απολαμβάνεις τη ζωή σου. Μια χαρά δεν το ακούς; 

.................................................

Στα καθημερινά; Ζέστη αφόρητη παρά το αεράκι που ψιλοφυσάει αυτές τις μέρες. έχω καιρό να γράψω κάτι δημιουργικό και αυτό το σκέφτομαι όλη μέρα. 

Ωστόσο τη γνωρίζω αυτή την αντίδραση του οργανισμού μου. Είναι περίοδος εγκυμοσύνης. Κάτι ετοιμάζεται στο μυαλό. Κάποιο μωρό-διήγημα έρχεται  και όπου νάναι θα εμφανιστεί. 

Δεν έχω θέμα, δεν έχω ιδέα τι θα είναι. Ωστόσο το νιώθω που έρχεται, νιώθω τα σκιρτήματά του και με χαρά το περιμένω να γεννηθεί. Μυαλό και αισθήσεις σε ετοιμότητα, πάντα ανοιχτά. 

Είμαι ένα ον όπως η  φάλαινα που θα αφήσω να με ταΐζει καθημερινά ο Θεός. 

Δηλώνω άθρησκη πιστή.