Υπολογισμοί του τίποτα

 Υπολογιστής. Γραφείο. Όχι, όχι. Πρώτα καφές. 

Καφές. Υπολογιστής. Όχι όχι. Πρώτα υπολογισμός. Υπολογισμός πόσα άλατα περιέχει το νερό της Αρτέμιδας. Δείγμα, ένα μπουκάλι που κάποτε είχε νερό. Όλος ο πάτος γεμάτος άλατα. Πού επικάθονται; Στα κόκαλά μου; Στις αρθρώσεις; Υπολογισμός. Πόσο στοιχίζει το εμφιαλωμένο για ολόκληρο χρόνο; Υπολογισμός. Συμφέρει;

Ύστερα ο καφές. Υπολογισμός. Δεύτερη σκέψη. Πόσες μέρες είχαμε να συναντηθούμε; Πόσα μπάνια έχω κάνει; Πότε συμπληρώνω τα τριάντα μπάνια που υποσχέθηκε ο φίλος μου ο Δημήτρης πως φτιάχνουν σώμα; Ο Δημήτρης είναι διακοπές. Περνά χαρούμενα με μια θλίψη μέσα του. Υπολογισμός. Πόσες φορές σου έχω μιλήσει για τη θλίψη μου; Εσύ; Πόσες φορές μου έχεις μιλήσει για τη δική σου; 

Αποσπασματικά συζητάμε. Αποσπάσματα και οι διευκρινήσεις μας. Ακόμα και οι συναντήσεις μας είναι αποσπάσματα ερώτων που έχουμε ακούσει πως υπάρχουν. Αποσπάσματα: δηλαδή κομμάτια. Ζούμε κομματιασμένοι. Λίγο αυτό, λίγο εκεί, λίγο απ' όλα. Λίγοι που είμαστε! 

Υπολογισμός. Πόσα χιλιόμετρα, πόσο φαγητό, πόση ώρα, πόσο λιοπύρι. Νούμερα. 35 χιλιόμετρα. Δυο μερίδες φαγητό. Μιάμιση ώρα. Σαράντα βαθμοί, βάλε πενήντα μέσα στο αυτοκίνητο. Ζητάς ένα ποτήρι νερό. Όχι από το δικό μου, έχει στο ψυγείο. Γελάς. Γελάς και θέλεις να το βάλεις στα πόδια. Ύστερα από αυτό όλα σου φαίνονται στραβά. Και τα τώρα και τα πριν και τα μετά. Αλλά δεν το βάζεις στα πόδια και μένεις. Ωστόσο υπολογίζεις. Πόσο στοιχίζει ένα ποτήρι εμφιαλωμένο νερό μέσα στο χρόνο; Να το πιω κι αυτό το ποτήρι;

 Όταν δεν ακούμε τον άλλο γιατί δε μας νοιάζει ή γιατί φοβόμαστε τι θα ακούσουμε. Όταν δεν υπολογίζουμε τα θέλω του άλλου που συμβαίνει να είναι ζωντανός οργανισμός. Όταν τσιγκουνευόμαστε το συναίσθημα ή το νερό ή τη βενζίνη ή το χρόνο ή την αγκαλιά ή το φαγητό ή τα φράγκα, το κακό γίνεται στον εαυτό μας: τον αφήνουμε τυφλό, στεγνό και κουφό.

Δεν είναι κακός ο υπολογισμός. Υπολογίστε τι έχετε στα χέρια σας, τι είχατε παλιότερα, τι χάσατε, τι περιμένετε, τι θέλετε να αποκτήσετε, τι περιμένετε να βρείτε. Και υπολογίστε και πόσο λίγοι είμαστε. Και πάψτε να ζείτε αποσπασματικά. Με το λίγο εδώ, λίγο εκεί, λίγο απ' όλα.

Τα καλά παιδάκια ό, τι κάνουν το κάνουν ολόκληρο.