Να την ντύσω με τα καλά της, να τη βάψω λίγο, να νιώσει πως την περιποιούνται. Να της διαλέξω κολιέ, να της κουμπώσω τα καλά σκουλαρίκια της και να την κρατήσω να ανέβει τα σκαλιά του δημαρχείου. Να δει το κορίτσι μας να παντρεύεται, να γελάσει με τον κόσμο, να χαρεί που θα στέκεται πλάι στη νύφη, να χαρεί που θα της λένε να σας ζήσει λες κι ειναι η αληθινή γιαγιά και μάνα. Γιατί όλα τα χρόνια η δεύτερη μάνα μας ήτανε και στα παιδιά η δεύτερη γιαγιά τους. Όπως πηγαινόφερνε εμένα στο σχολείο έτσι πηγαινόφερνε αργότερα το κορίτσι και τα αγόρια μου. Να νιώσει μάνα, να πάρει τη χαρά.
Η Μιμία είναι η κρυφή ηρωίδα της οικογένειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου