Παλιά αγάπη
που έχτισες την κατοικία μου,
στάρι
που τάισες πουλιά
ν' αφήσουν πούπουλα για το στρώμα
τώρα το πουκάμισό μου σκίστηκε
και το βασιλικό στέμμα γέμισε λάσπη
παλιά αγάπη
σε φωνάζω
με χείλη σφραγισμένα
σαν άρτος που περιμένει
να ξαναγίνει τροφή
μα ο ζηλόφθονος άνεμος δεν φέρνει πίσω
παρά μονάχα
την αιώνια σιωπή σου.
Ε.Κ.

Σε περιμένω παντού – Τάσος ΛειβαδίτηςΕκδόσεις: Κέδρος

Την αγάπη μας αύριο θα τη διαβάζουν
τα παιδιά στα σχολικά βιβλία,
πλάι στα ονόματα των άστρων
και τα καθήκοντα των συντρόφων.