Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2019

Αντώνης Μπουντούρης


         






                                           Η ΑΛΛΑΞΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ

                                                                         1

                                           Δε χρωστάω πουθενά

                                            Μονάχα στη θάλασσα

                                            Την τέφρα μου.

                                                                           2

                                            Παράγγειλε στη μάνα του

                                             Λυτό να τον γεννήσει

                                             Να ψαλιδίσει τις φασκιές
                                             και να ντυθούν τ'αδέλφια του.

                                             Αυτός δεν έχει ανάγκη.

                                             Η θάλασσα τον ξέβρασε

                                             Ένα κωφό κοχύλι.




                                                                          3

                                              Κόρη λυσίκομη θαλασσινή
                                              Μοσχοβολά αλμύρα και
                                              καταλλαγή.

                                              Γονατιστή προσεύχεται μέσα στο Ιερό της.

                                              Κι έτσι μετατοπίζεται
                                              ο επίλογος
                                              στο μυχό του πάνω κόσμου.

                                                                           4

                                               Και στην κοιλιά της μάνας μας
                                               χτυπάει ο παφλασμός της...






                                                                           5

                                               Χωνεύονται στο σώμα της
                                               Τα γήινα σώματά μας

                                               Οι άσκοπες πλωτές πορείες μας.

                                               Και ανεβάζει στάθμη.


                                                                            6

                                                 Τρέχει ,τρέχει ανίκητα
                                                  Σαν τους ερωτευμένους.

                                                  Πλόες χαράζουν το γλαυκό
                                                  χορταστικό της σώμα.

                                                  Αρχόντισσα
                                                  Που πλάθει βάθη αμέτρητα
                                                  για να κρυφτεί το φώς μας.





                                                                              7

                                                   Έχει κι η θάλασσα ψυχή
                                                   που θέλει να τη σώσει.

                                                  Έχει και υποστατικό
                                                   να παίρνει τις πνοές της

                                                    Κι όποτε θέλει κουπαστή
                                                    αρπάζει μια να τεντωθεί.

                                                                               8

                                                     Πρόσωπα ονειρόληπτα
                                                     Που έχουν γονατίσει
        
                                                     Και προσκυνούν τη θάλασσα
                                                     Που τελειωμό δεν έχει...




                                                                           9

                                                     Δεν ξεδιψάει η θάλασσα

                                                      Όσο και να μας πίνει

                                                      Έχει ένα στόμα μέσα της

                                                      που κατοικούν ελπίδες.



                                                     Αντώνης Μπουντούρης

 "Το έργο του Αντώνη Μπουντούρη μας αποκαλύπτει μια γνήσια ποιητική φωνή, που πλησιάζει τον κόσμο με μια χαρακτηριστική ηρεμία. Ιδιοσυγκρασία ισορροπημένη, πλούσια από ό,τι φαίνεται σε εμπειρίες και γνώσεις, άρτιος χειριστής του ελληνικού λόγου, είναι σε θέση να μας μυήσει στη μουσικότητα που μπορούν να έχουν οι λέξεις."    Περιοδικό Άρδην, 25/6/2017 (http://ardin-rixi.gr/archives/204652)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου