Ανοίγεις, λουλούδι μου

Ανοίγεις λουλούδι μου

Ανοίγεις λουλούδι μου, 
κάκτε μου εσύ,
δάσος μου από πυρωμένα φύλλα
ανοίγεις σαν βρέχει
και σαν λιάζεσαι
ανοίγεις σε κάθε καιρό

κι εγώ 
ο τυφλός ερημίτης 
σε εμπιστεύομαι 

εγώ 
ο ανένταχτος οπαδός
σ'  ακολουθάω
γιατί ανθίζεις ακόμα και στο σταυρό
γιατί καμιά θρησκεία
δεν καταφέρνει να σ'  εμποδίσει 
κανένα σιωπηλό παράπονο ή ειρωνικό μειδίαμα
δεν σταματά τη διαδρομή σου, 

τρέχεις, 
τρέχεις κρουνέ μου χρωματιστέ
μοσχοβολάς αγαπητή συντροφιά μου.

Κανείς 
δεν ξέρει 
τι 
σε ποτίζει.

Ε.Κ.