Ανοίγεις λουλούδι μου
Ανοίγεις λουλούδι μου,
κάκτε μου εσύ,
δάσος μου από πυρωμένα φύλλα
ανοίγεις σαν βρέχει
και σαν λιάζεσαι
ανοίγεις σε κάθε καιρό
κι εγώ
ο τυφλός ερημίτης
σε εμπιστεύομαι
εγώ
ο ανένταχτος οπαδός
σ' ακολουθάω
γιατί ανθίζεις ακόμα και στο σταυρό
γιατί καμιά θρησκεία
δεν καταφέρνει να σ' εμποδίσει
κανένα σιωπηλό παράπονο ή ειρωνικό μειδίαμα
δεν σταματά τη διαδρομή σου,
τρέχεις,
τρέχεις κρουνέ μου χρωματιστέ
μοσχοβολάς αγαπητή συντροφιά μου.
Κανείς
δεν ξέρει
τι
σε ποτίζει.
Ε.Κ.
