Προδοσία

Την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς.

Η προδοσία του Εφιάλτη

Ο Εφιάλτης είναι ο γνωστότερος προδότης της αρχαιότητας και όλων των εποχών, αφού ήταν εκείνος που έδειξε τον δρόμο στους Πέρσες για να περικυκλώσουν τους Σπαρτιάτες και να τους νικήσουν στις Θερμοπύλες.

Και εσύ τέκνον Βρούτε;

Η προδοσία του Βρούτου στον Ιούλιο Καίσαρα ο οποίος τον θεωρούσε παιδί του. Ήταν εκ των συνωμοτών της δολοφονίας του Ρωμαίου αυτοκράτορα κατά τη διάρκεια της συνέλευσης της Συγκλήτου.

Το φιλί του Ιούδα

Ο πιο γνωστός προδότης όλων των εποχών, πρόδωσε τον Ιησού Χριστό για 30 αργύρια. Σύμφωνα με την Αγία Γραφή ο Ιούδας πρόδωσε τον Χριστό φιλώντας τον, ενώ αργότερα μετανόησε και κρεμάστηκε.

Αγαπημένε φίλε,

προδοσία δεν είναι μόνο τα παραπάνω. Προδοσία είναι και όταν υποτιμάς το μυαλό του άλλου. Πολύ λυπάμαι, ξέρεις... Γιατί τίποτα πια δεν εχεις να περιμένεις, φτωχέ, μόνε, καημένε προδότη... Η Κερκόπορτα άνοιξε, ο Καίσαρ πέθανε και ο Χριστός σταυρώθηκε. Δεν υπάρχει πια κανένας. Ούτε για να ζητήσεις συγγνώμη. (Λέω, αν σου έρθει ποτέ η όρεξη...)

Αχ εσύ...

Αχ...
Να ήσουνα εδώ, λέει, ή έστω να σε έπαιρνα τηλέφωνο πρωί πρωί και να σου έλεγα τι με καίει. Να γκρίνιαζα που ο Τάπερ ποδοπάτησε το πελαργόνιο και το δίκταμο κι έξυσε με τα νύχια το σοβά κυνηγώντας έναν τεράστιο ποντικό που έχει αρχίσει και εμφανίζεται γύρω από το σπίτι από τότε που ο Πάμπλο μου πέθανε. Να ήξερες, λέει, ποιος είναι ο Τάπερ και ποιος ο Πάμπλο. Δεν πειράζει τι θα έλεγες. Μάλλον θα άρχιζες να δίνεις οδηγίες για το τι πρέπει να κάνω για να γλυτώσω από τον ποντικό. Και θα μιλούσαμε για σκύλους και γάτες και ποντίκια και θα με άφηνες να γκρινιάζω και να με παρηγορείς και να συμβουλεύεις.

Κι εγώ κάτω από το πέπλο της γκρίνιας και της αναστάτωσης θα ήμουνα τρομερά χαρούμενη που είσαι εδώ ή έστω εκεί. Υπερβολικά χαρούμενη που σε έχω.

Μετά θα σου έλεγα για τους μονολόγους της θειάς, που στη βεράντα μιλάει μόνη της. Της φτιάχνω τον καφέ. Πικρό να τον πίνεις μου λέει, όπως εγώ. Είμαι αγουροξυπνημένη και δεν έχω όρεξη να μιλήσω, πόσω μάλλον που η θειά δεν ακούει και πρέπει να φωνάζω  δυνατά τις κουβέντες μου.
Πικρό να τον πίνεις όπως εγώ.
Μα... βάζω λίγη ένταση στη φωνή μου... μα... δεν το ήξερα και τόσες μέρες σου τον φτιάχνω μέτριο. Να στον φτιάχνω πικρό;  Με κοιτάζει, δεν ήταν αρκετή η ένταση της φωνής μου γιατί ακόμα ψιλοκοιμάμαι, προφανώς δεν έχει ακούσει τίποτα από αυτό που προηγουμένως είπα, εσύ μια χαρά μου τον φτιάχνεις, λέει. Πικρό.
Παραδίδομαι.

Εσύ, αν ήσουνα εδώ, λέει, θα γελούσες και θα με έπαιρνες αγκαλιά να με ησυχάσεις ή έστω θα μου έλεγες στο τηλέφωνο δεν πειράζει, σε λίγες μέρες θα φύγει και θα ησυχάσεις, μη στενοχωριέσαι μάτια μου. Κι εμένα αυτό το μάτια μου θα με μαλάκωνε, θα έφτιαχνε όλη μου τη μέρα, όλη μου τη βδομάδα, θα με έκανε να αντέξω και πατημένα δίκταμα, και ποντικούς στα χωράφια και πεθαμένες γάτες και τη θειά που παραμιλάει και όλα όσα σηκώνει ο κόσμος μου τη μέρα.

Και κάτω από το πέπλο της γκρίνιας και της αναστάτωσης θα ήμουνα τρομερά χαρούμενη που είσαι εδώ ή έστω εκεί. Υπερβολικά, μα υπερβολικά χαρούμενη που σε έχω.

Αχ...

Η μυρωδιά του έρωτα

Ξέρω πως είσαι ρομαντικός και ξέρω ότι οι κακόηχες λέξεις σε πληγώνουν, αλλά.
Αλλά εγώ αγαπώ όλες τις λέξεις. Τις κόβω, τις ράβω, τις χρησιμοποιώ σαν όπλα εναντίον σου, τις τρώγω, τις αφομοιώνω, τις αποβάλλω.

Μυρωδια ξένου ανθρώπου στον χώρο (μου).
Λένε πως οι γέροι αποκτούν βαριά μυρωδιά και έχουν δίκιο. (Έχω λοιπόν κοντά μου μια παρουσία γεροντική που η μυρωδιά της με ξενίζει). Δεν έχει σημασία αν ο άνθρωπος αυτός είναι μάνα μου, πατέρας, θείος, θεία ή αδελφός.
Αυτό που κάνει δύσκολο το πράγμα είναι η διαπίστωση ότι οι τοίχοι κρατάνε τις οσμές. Οι τοίχοι θυμούνται. Γι' αυτό οι τοίχοι με νικούν.

Καταβάλλομαι πόντο πόντο.

***********************

Η μυρωδιά του έρωτα. Αυτό είναι άλλο. Αυτό παρακαλάς να κρατηθεί σε τοίχους, σε υφάσματα, σε μαξιλάρια, αν ήταν δυνατό να χαραχτεί στη μύτη σου, "μυρωδιά-παντοτινό-τατουάζ".
Κρατάς άπλυτες μπλούζες, πετσέτες που σκούπισε κάποτε τον ιδρώτα του, κάποιος στον ηλεκτρικό μυρίζει ίδια με κείνον, κλείνεις τα μάτια, ανασαίνεις βαθιά, βρίσκεσαι δίπλα του.
Η μυρωδιά του έρωτα είναι χρονομηχανή. Η μυρωδιά του έρωτα χαράζει τη μνήμη.



**************************************************************************




Στην αυλή τριγυρνούν δύο σκύλοι κι ένας αρουραίος. Ο ένας σκύλος, καιρό τώρα, επιτρέπει στον αρουραίο να τρωγωπίνει ελεύθερα. Μοιράζεται το φαγητό του, το νερό, το χώρο του, κάνει τα στραβά μάτια. Ο άλλος σκύλος ψάχνει απειλητικά να τον ανακαλύψει, και το πετυχαίνει. Ο αρουραίος αλλάζει απεγνωσμένα κρυψώνες, έχει αρχίσει να πεινάει, να διψάει, δεν του αρέσει καθόλου το καινούργιο καθεστώς. Μισεί τον σκύλο που τον ξεβολεύει. Η ζωή του αναστατώθηκε, όπου και να κρυφτεί μια μουσούδα τον κυνηγάει να τον εξοντώσει.

Μέσα μου έχω δυο σκύλους κι έναν αρουραίο που παλεύει για επιβίωση.

Αποστράγγιση

Αποστράγγισμα.
Αποσύνδεση (η) ουσ.[<αποσυνδέω] διάλυση των συνδεδεμένων μεταξύ τους, αποχωρισμός. *(Αντίθ. σύνδεση).

Απελευθερία.
Απουσιάζω.

Αποτμήσεως γενομένης
Απομονωτισμός.

Την καρδιά, μωρό μου...
Την καρδιά πάσχισε να κρατήσεις.
Αυτή είναι η δύσκολη.

Παλίρροια

Πάρε το κορμί σου και περπάτησέ το. 
Πες του να έχει μάτια ανοιχτά. 
Μυαλά ανοιχτά. 
Φιλί παλίρροια.


Ένα ποτήρι νερό.
Ζεστός καφές. Πρωινή δροσιά.
Στο όνειρο ξεχάστηκες λέει, να διαβάζεις κάτι. Όρθια, με μια καρέκλα πίσω σου, σίγουρη πως θα την καθίσεις όταν κουραστείς. Τα πόδια στην παλίρροια. Ξυπόλητη.
Τελειώνεις το διάβασμα, σηκώνεις τα μάτια λες και ξύπνησες. Ο Γεροντάκος απέναντι σε κοιτάζει. Κάθεται ανάμεσα σε πολύ κόσμο. Ομάδες φωτογραφίας, εκδρομείς. Είναι καθιστός όπως και οι όλοι άλλοι, ωστόσο ξεχωρίζει. Ξεχάστηκα, του δικαιολογείσαι. Σε κοιτάζει σα να λέει τόσο πολύ; Αισθάνεσαι το νερό της θάλασσας στα γυμνά σου πόδια. Ψ'αχνεις για την καρέκλα σου γιατί, όρθια, έχεις κουραστεί. Η καρέκλα που φύλαγες για σένα λείπει. Κάποια την έχει πάρει, κάθεται δίπλα σου και γελάει. Την κλέφτα, λες από μέσα σου. Θυμώνεις. Φεύγεις. Παίρνεις άλλη καρέκλα και προχωράς λίγο μπροστύτερα από τους άλλους. Δεν θέλεις να βλέπεις. Γυρίζεις πλάτη και ακουμπάς την καρέκλα πάνω σε επίπεδο βράχο. Κοιτάζεις για ώρα τα γυμνά σου πόδια στην παλίρροια. Ανάμεσα στα πόδια μια μικρή χαραμάδα που ξέρεις ότι φτάνει στα έγκατα της γης ρουφάει το νερό μέσα της.

Ένα τσιγάρο ρε παιδιά!

Αποσύρομαι

Αποσύρομαι

Έχω ένα blog λέει, και κάθομαι και γράφω. Εγώ έχω μισή ώρα καιρό και κάθομαι και γράφω.
Πρωινό Τετάρτης με τα δέντρα στον κήπο να μυρίζουνε απελπιστικά. με τα αεροπλάνα να περνούν πάνω από την ταράτσα μου αλλάζοντας τόπο. Οι μέλισσες κι οι ρίγανες κι οι πεταλούδες και τα ζουζούνια και τα αμπελόφυλλα και τα μηνύματα από κάθε λογής άντρες και γυναίκες, καλημέρες, καλησπέρες, καλό απόγευμα, καλό Σ/Κ, λόγια όπως 'ψυχή μου' και ποιηματάκια, και ένας ψυχικός αχταρμάς  που δεν έχει τέλος, εγώ φταίω, λέω, εγώ που άνοιξα τα σύνορα, όπως ο Τσίπρας ένα πράγμα, να τώρα που το πληρώνω, όπως κι ο Τσίπρας δηλαδή. Πρωινός καφές στον υπολογιστή κι ύστερα στο μπαλκόνι, πρωινό αναρή αλμυρό, χυμός ρόδι, αναστεναγμοί, ξύδι πίνω, πάρε Θεέ μου τούτο το βάρος απ' την ψυχή μου λέω, και να οι μέλισσες που τραγουδάνε γύρω μου, αχ! καινούργιος αναστεναγμός, περνάω κατάθλιψη σκέφτομαι, αχ! βογγάω πάλι και σκοτώνω ένα μυγάκι που μου κάθισε στη γάμπα. Πάρε Θεέ μου αυτή τη στενοχώρια. Κοίτα ο ουρανός, κοίτα τα λουλούδια, κοίτα το καλοκαιράκι! Καινούργιο αχ! εξωτερικεύεται εκ των έσω. Απτόητη η ευωδιά της φύσης, απτόητη η καρδιά να κλαψουρίζει. Θέλω να με αφήσετε ήσυχη αν μπορείτε. Θέλω να περάσω την κατάθλιψή μου μόνη μου, αν μου επιτρέπετε, να μη με σώσει κανείς. Να μη μου πει ανέκδοτο κανείς. Αν μου επιτρέπετε, δεν επιθυμώ να γελάσω, κατανοείτε;
Θέλω να μείνω μέσα στην καντήφλα και στη μαυρίλα και να πίνω ξύδι και να μη γελάω και να μη σας μιλάω ούτε να μου μιλάτε. Να μη μου ζητάτε τίποτα, δεν έχω πια τίποτα να δώσω, τίποτα, χάρη σας κάνω, κομμάτια μου κόβω, ματωμένα είναι, αφήστε με ολόκληρη τουλάχιστον, μη ζητάτε να ακρωτηριάζομαι.
Μισή ώρα ακόμα έχω.
Κλείνω facebook, απενεργοποιώ messenger, πετάω φωτογραφίες, κάνω πως πέθανα.
Διατηρώ το δικαίωμα να μην σηκώσω τηλέφωνα, να μην απαντήσω σε μηνύματα, να μην παρακολουθήσω στις ιστορίες σας και κυρίως να μην ερωτοτροπήσω εις βάρος μου. Λυπάμαι αγόρια για την ανεπάρκεια. Τη δική μου και τη δική σας.

Της εποχής

Της εποχής

Κλεμμένα τσιγάρα
Περιουσίες ανεπίδοτες
Σκέψεις ανεπίδοτες επίσης
Τηλέφωνα
Φίλοι
Προτάσεις
Έλα
Έλα μου λένε
Δικαιολογούμαι
Βιβλία ανέκδοτα
Βιβλία αδιάβαστα
Δουλειές μισοτελειωμένες
Υγρασία
Μούχλα
Η ομίχλη μπαίνει από παντού στο σπίτι
Κι ο ήλιος κι αυτός από παντού
Οι εποχές αλλάζουν, το βλέπεις
Αυτόματο πότισμα
Αυτόματη ζωή
Έλα
Έλα λέω κι εγώ
Δεν πείθω
Κι αυτό το συνεχές κλάμα μέσα μου
Κι αυτό το αδιάκοπο παράπονο
Πώς να κάνω να το καταλάβεις
Ψελλίζοντας μονάχα μια δισύλλαβη λέξη
Έλα.




Μπορώ να παίξω
Αλλά δεν υπάρχει λόγος να το μάθετε από τώρα