Το μπλου τζιν και ο έρωτας

Μονοφόρι 
το μπλου τζιν 
κι ο έρωτας.
Κατάρα να μη μεγαλώνεις...

Τι στο καλό είναι ο έρωτας;

Να ασχοληθούμε με τον έρωτα; 

...και τελικά, τι είναι ο έρωτας, φίλε;  Το έχεις σκεφτεί; Ερωτευόμαστε το πρόσωπο ή αυτά που επιθυμούμε να προβάλλουμε εμείς σε αυτό; 

Επιθυμούμε: επιθυμούμε το πρόσωπο ή επιθυμούμε τις επιθυμίες μας; Απλούστερο; Σκέψου λίγο... 

Παρ' το από την αρχή: συναντώ κάποιον και λέω ότι μου αρέσει. Τι μου αρέσει; Το ότι είναι έξυπνος; Γιατί μου αρέσει που είναι έξυπνος; Επειδή είμαι έξυπνος κι εγώ και θεωρώ ότι θα ταιριάξει με τη δική μου εξυπνάδα, η μία εξυπνάδα θα αντανακλά την άλλη, μπορούμε εν δυνάμει να συνεννοηθούμε. 

Το αντίθετο, -αν εγώ δεν θεωρώ έξυπνο τον εαυτό μου-, αυτός που είναι έξυπνος θα καλύψει δικά μου κομμάτια και θα κυκλοφορώ μαζί του περήφανη -ας πούμε- στην κοινωνία, περιφέροντας την εξυπνάδα του συντρόφου μου. Ε; Καταλαβαίνεις κάτι; Πλησιάζουμε; 

Βάλε τώρα στη θέση της εξυπνάδας την ομορφιά. Ή βάλε την εργατικότητα, την πίστη, ό, τι θέλεις, φιλαράκο αγαπητέ μου, ό, τι λαχταρά η καρδούλα σου... 

Ερωτευόμαστε φίλε, σκοπίμως. Κοίταξε το... Και φυσικά όχι το πρόσωπο, αλλά αυτά που λείπουν από εμάς ή αυτά που επιθυμούμε να επιδείξουμε στους άλλους: κοινωνικότητα, εξυπνάδα, δύναμη, ομορφιά. Γι αυτόν το λόγο έχει βγει το ρητό:ο έρωτας με έρωτα περνάει. Γιατί στην πορεία βρίσκουμε άλλον καθρέφτη να καθρεφτίσουμε τις δυνατότητες ή τις αδυναμίες μας, ό, τι χρειάζεται δηλαδή ο καθένας να δει στον εαυτό του. 

Για να καταλήξουμε, φίλε: δεν ερωτεύεσαι τον Τάδε ή την Δείνα. Ερωτεύεσαι τον καθρέφτη που αντανακλά τις δικές σου επιθυμίες. Αυτή την αντανάκλαση έχουμε ονομάσει έρωτα. Κι όταν ο καθρέφτης σπάσει, φίλε, πρόσεξέ το:  αν είσαι ειλικρινής θα διαπιστώσεις ότι δεν θέλεις να επιστρέψει το ίδιο το πρόσωπο αλλά αυτά που σε άφηνε να αντανακλάς πάνω του. Δεν σου λείπει εκείνος ή εκείνη. Σου λείπει η κατάσταση μέσα στην οποία είχες βρεθεί. 

Θα στο θέσω αλλιώς για να αποδείξω ότι δεν σου λείπει το άτομο αλλά ο έρωτας (η αντανάκλαση). 

Εάν το πρόσωπο το οποίο ωρύεσαι ότι σου λείπει το αντικαθιστούσε κάποιο άλλο πρόσωπο με περισσότερα προσόντα, που θα σου έδινε την ίδια αντανάκλαση, δηλαδή τις ίδιες ρομαντικο-ερωτικές καταστάσεις, τις ίδιες τρυφερές στιγμές, εάν έδινε στα αυτιά σου τα ίδια ωραία λόγια; Πώς θα αντιδρούσε ο έρωτάς σου, φίλε; Θα μετατοπιζόταν από πρόσωπο σε πρόσωπο με εξαιρετική ευκολία, ή όχι;

Σε μπέρδεψα, φίλε;