Πρωινός καφές

 

6:30 πρωινή

Καλά να πάθεις αφού κοιμήθηκες στις δεκάμιση. 

Ανοίγεις παράθυρα. Ο ήλιος ακόμα δεν έχει ανατείλει. Μπαίνει μέσα η δροσιά. Η μυρωδιά από τα χωράφια σε μαγεύει. Ρουφάς άπληστα. Είναι όπως όταν πηγαίνεις διακοπές με σκηνή που ξυπνάς και βρίσκεσαι κατευθείαν στη φύση ή όπως στο χωριό που ανοίγεις την πόρτα το πρωί και μοσχοβολάει το χώμα και η υγρασία του βουνού χαιδεύει το δέρμα σου κι ανατριχιάζεις. 

Κοιτάς πέρα από τον ημικυκλικό λόφο. Τι λέει το φενγκ σούι για τους λόφους; Αν είναι πίσω από το σπίτι προστατεύουν. Λόφοι πίσω από το σπίτι (όχι ψηλά, αιχμηρά, απειλητικά βουνά). Λόφοι απαλοί, βελούδινοι έτσι όπως φαίνονται από μακριά, ντυμένοι με χαληλή βλάστηση και μπροστά η θάλασσα, ανοιχτοί δρόμοι και ορίζοντες ανοιχτοί. 

Μοσχοβολάει ο αέρας, τα σπουργίτια ξεκινούν να τσιτσιρίζουν. 

Ένα αεροπλάνο ανεβαίνει σιγά. Σε λίγο ο βόμβος του πλησιάζει κι έπειτα σβήνει προς το βορρά. 

Παράξενο: Ανέβηκα ψηλότερα και όμως βρέθηκα πιο κοντά στις χαρές της Γης.