Τρίτη 27 Απριλίου 2021

Ο Συγγραφέας

 




"Το λιμάνι είχε γεμίσει βαπόρια, κιβώτια, καλοντυμένο κόσμο φερμένο από την πρωτεύουσα και κάθε λογής αντικείμενα που αράδιαζαν οι βαστάζοι στην προκυμαία. Ο μόλος είχε γεμίσει απ’ άκρη σ’ άκρη με σωρούς δοκάρια που χρησίμευαν για να στηρίξουν στέγες και κεραμίδια, άμμους και τσιμέντα, χρωματιστούς μπιντέδες για το πλύσιμο των απόκρυφων, καθρέφτες με χρυσές κορνίζες τυλιγμένους με φανελένιο ύφασμα για να μη γδαρθούν, τόπια υφάσματα για μεταξωτές κουρτίνες, μικρά σκαμπό ντυμένα με χρυσοκέντητα υφαντά για να ακουμπούν οι κυράδες τα λεπτεπίλεπτα πόδια, ασημένιες τσαγιέρες με καπάκια που κουδούνιζαν μέσα στα κιβώτια, ξύλινες κούτες που έγραφαν ‘πιάτα Βοημίας’ ή ‘σερβίτσιο Κίνας’ με γράμματα καλλιγραφικά ή ξενόφερτα, κι ένα σωρό άλλα συμπράγκαλα που οι ντόπιοι απόγονοι των Μακάρων δεν είχαν ποτέ την τύχη να αγγίξουν, αλλά ούτε και ποτέ τους ονειρευτεί".



Βιογραφικό (?)
Νομίζω ότι γεννήθηκα με ένα μολύβι στο χέρι, κάπου στην Αθήνα. Επί σειρά ετών δίδαξα Σχέδιο στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Με την πρώτη ευκαιρία έφυγα γιατί η ψυχή μου ζητούσε άλλα. Από τότε γράφω τις «Μέλισσες και πεταλούδες πάνω στη ρίγανη», τις «Σημαδεμένες», συμμετέχω με διακρίσεις σε συλλογικά έργα και ποιητικές συλλογές, ενώ το 2020 αποσπώ το πρώτο πανελλήνιο βραβείο θεατρικού σεναρίου με το αστυνομικό «Ποιος σημαδεύει την αλεπού». 
Συμπέρασμα: Είναι ωραίο να ζεις μέσα στο θαύμα. Αξία ανεκτίμητη.

Υ.Γ. Άρεσε πολύ στο μεγάλο μου γιο το " Είναι ωραίο να ζεις μέσα στο θαύμα". Λατρεύω. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου