Δευτέρα 4 Φεβρουαρίου 2019

Τι είναι αυτό που σε έχει διαλέξει


Τι είναι αυτό που σε έχει διαλέξει




Έλα... 
Ξυπνάς το πρωί με διάθεση εξομολογητική... 
Χίλιες ιδέες ρομαντικές. 
Ποιητικές φράσεις. 
Έτοιμα λόγια μαγειρεμένα στον ύπνο σου...
Τι είναι αυτό που έρχεται χωρίς να το έχεις ζητήσει και χωρίς να το περιμένεις; Τι είναι αυτό που σε επιλέγει με τεντωμένο δάχτυλο και δεν ξεφεύγεις όπου κι αν κρυφτείς;
Κοίτα.



Παρακολούθησα προχτές μια ερασιτεχνική θεατρική παράσταση όπου έπαιζε μια φίλη. Το σενάριο καλό, τα κοστούμια υπέροχα, οι ηθοποιοί -εκτός κάποιων εξαιρέσεων- καλοί. 
Ξαφνικά μπαίνει στη σκηνή μία ηθοποιός εβδομήντα και βάλε. Κρατάει μπαστούνι και κουτσαίνει από το ένα πόδι. Στέκεται στη μέση της σκηνής και:  ω του θαύματος!  
Ανοίγει το στόμα της και σκεπάζει τα πάντα! Άρχισε να μιλάει και βρόντηξε ο τόπος κι άστραψε!  Το θεατρικό κοινό -το θέατρο γεμάτο- κρεμάστηκε άλαλο από αυτά τα χείλη κι αυτή τη φωνή! Ήξερε να μιλάει, ήξερε να αρθρώνει, ήξερε να αναπνέει, ήξερε να παίζει! 
Συνεπήρε τους πάντες. Ύστερα, άφησε τη σκηνή και πάλι κουτσαίνοντας. Άφησε κι εμάς μαγεμένους κι άδειους. 
Ρώτησα τη φίλη ηθοποιό γι'  αυτό το θαύμα που συνέβηκε την ώρα της παράστασης. Η γυναίκα ήταν μια αποκάλυψη κι ωστόσο άγνωστη στον θεατρικό χώρο.




Η ιστορία έχει ως εξής: 
Η ηθοποιός, για να συμμετάσχει στις πρόβες και την παράσταση ερχόταν από απομακρυσμένο προάστιο της Αθήνας, αναγκασμένη να αλλάζει τρία λεωφορεία.  Επιπλέον ερχόταν κρυφά από τον άνδρα της ο οποίος την ζηλεύει και δεν της επιτρέπει να παίζει. Κι ακόμα κάτι: την επομένη της παράστασης είχε ραντεβού για εγχείρηση στο πόδι...



Και μου θύμισε τα δικά μου καμώματα και τη δική μου ιστορία, όπου ο πρώην άντρας μου επέμενε να κάψω τα γραφτά μου στη μέση του σαλονιού, να δει ιδίοις όμμασι τις στάχτες. 
Κι εγώ έγραφα κρυφά κι έδινα τα γραφτά μου σε φίλους, να τα φυλάνε. 
Τέτοια καμώματα... 


Άκου λοιπόν, καλέ μου, να μαθαίνεις... 
Η φωτιά που έχει ο καθένας μέσα του, τον καίει ολόκληρο. Αυτή τη φωτιά, κανένας από τους έξω δεν έχει δύναμη να τη σβήσει. 
Μη δοκιμάσεις καν. Ο χαμένος εσύ θα είσαι. 
Αν αγαπάς τον άλλο, το μόνο που πρέπει να κάνεις, σαν δεις πως υπάρχει φλόγα, είναι να ρίχνεις καύσιμο υλικό... Μονάχα έτσι η φωτιά του άλλου θα ζεσταίνει κι εσένα... 
Μη δοκιμάσεις καν... 
                                           Αυτό σου λέω.







Στα αγόρια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου