Πάνος Σταθόγιαννης
ΤΟ ΣΟΥΡΟΥΠΟ (λαϊκόν ασμάτιον)
Στο Άμστερνταμ δοκίμαζες μονόπετρα,
στη Σμύρνη έπινες ρακή, στη Γένοβα μαρτίνι,
χιλιόμετρα που φέρνανε χιλιόμετρα
– το σούρουπο μετριέται με βενζίνη.
στη Σμύρνη έπινες ρακή, στη Γένοβα μαρτίνι,
χιλιόμετρα που φέρνανε χιλιόμετρα
– το σούρουπο μετριέται με βενζίνη.
Δεν πήγες παρακεί απ’ τη φενάκη σου,
δυο ζόρικα φθινόπωρα, μια άνοιξη ζημιάρα,
δεν είναι αυτός καπνός απ’ την Ιθάκη σου
– το σούρουπο μετριέται με τσιγάρα.
δυο ζόρικα φθινόπωρα, μια άνοιξη ζημιάρα,
δεν είναι αυτός καπνός απ’ την Ιθάκη σου
– το σούρουπο μετριέται με τσιγάρα.
Πώς σμίξανε τα ήμερα με τ’ άγρια,
μπλοκάρανε καλώδια, πιέστηκαν σκανδάλες,
γυαλίζανε στα μάτια σου τα δάκρυα
– το σούρουπο μετριέται με ψιχάλες.
μπλοκάρανε καλώδια, πιέστηκαν σκανδάλες,
γυαλίζανε στα μάτια σου τα δάκρυα
– το σούρουπο μετριέται με ψιχάλες.
Στην πόρτα σου θεριεύουν αγριόχορτα,
καταραμένοι εραστές και ψεύτικοι μεσσίες,
πυργάκια στήνεις από τραπουλόχαρτα
– το σούρουπο μετριέται μ’ απουσίες.
καταραμένοι εραστές και ψεύτικοι μεσσίες,
πυργάκια στήνεις από τραπουλόχαρτα
– το σούρουπο μετριέται μ’ απουσίες.
Έτσι....ολόκληρο.... από τον Πάνο. Επειδή ταιριάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου