Κι όπως δεν ήσουν χτες,
έτσι κι αύριο: Δεν θα είσαι...

Εσύ κουρασμένος θα γέρνεις στο μαξιλάρι
θα κλείνεις τα μάτια
μήπως κι ονειρευτείς.
Εγώ, μπροστά στο ψεύτικο φως
του μαύρου πληκτρολόγιου
θα ψάχνω μήπως κάπου συναντήσω τα όνειρά σου. 

Τι νύχτα κι απόψε!
Με πεινασμένο σώμα με άφησες
κι έφυγες τρέχοντας να προλάβεις τη βροχή;
Τον καιρό;
Μιαν άλλη γυναίκα;
Δεν θυμάμαι τι είπες φεύγοντας...

Τι νύχτα κι απόψε!
Μπερδεύτηκαν τόσο οι αλήθειες με τα ψέμματα!
Το μόνο που έμεινε είναι μια στυφή γεύση στο στόμα.

Τι νύχτα κι απόψε!
Να χρειάζεται να γράψω
για να ανακτήσω
τα χαμένα. 

Τι νύχτα κι απόψε, που σε χώρισα μέσα μου!