Κατά τον τρόπο του Ρολάν

Κλείνω το τηλέφωνο: Είναι μια τιμωρία διττή:Νομίζοντας πως τιμωρώ τον άλλο -επειδή από το πρωί περιμένω τηλέφωνό του και θεωρώ πως με ξέχασε, το κλείνω για να τον τιμωρήσω. Στο βάθος είμαι σίγουρος ότι θα πάρει. Τον αφήνω λοιπόν για λίγο να με ψάχνει και να μην μπορεί να με βρει.
Στην πραγματικότητα τιμωρώ την απουσία που δείχνει με την αμέλειά του και η οποία με πονά. Συγχρόνως τιμωρώ τον εαυτό μου: Βασανίζομαι από τύψεις (κάτι σοβαρό μπορεί να του συμβαίνει), από αυτοκριτική (θα μπορούσα να του τηλεφωνήσω εγώ). Επιπλέον βασανίζομαι επειδή αποστερούμαι τη φωνή που με κάνει χαρούμενο. Στην ουσία τιμωρώ τον άλλο, αυτοτιμωρούμενος, βαφτίζοντας αξιοπρέπεια τον εγωισμό:Δεν δίνω την ευκαιρία στον άλλο  να με θεωρήσει δεδομένο. Αμύνομαι προκαταβολικά στον ερωτικό πόνο που θα προκαλέσει ένας πιθανολογούμενος χωρισμός. Έτσι φτιάχνω "μαγιά" από την οποία παρασκευάζεται το αντίδοτο στον επερχόμενο πόνο.
Ε.Κ.