Η γλύκα των πάντων

Η γλύκα που έχει το μέλι
η γλύκα της συντροφιάς
η γλύκα της φιλίας
του καναρινιού που κελαηδάει
του ιδρώτα μετά από δουλειά
των ματιών πριν τον έρωτα
του γρέγου και του πουνέντε
του ήχου που κάνει ο σπόρος που σκάει
η βρύση που στάζει πάνω στο μάρμαρο
το τρίξιμο της καρέκλας
το γουργούρισμα των περιστεριών
το τραγούδι των γεναριάτικων γάτων στα χωράφια
η μέλισσα πάνω στη ρίγανη
τα χρώματα της πεταλούδας
του καταρράχτη το νερό
το τρίξιμο του παράθυρου
και της πόρτας του μπάνιου
του συρταριού το σύρσιμο
το σαπούνι στα χέρια
το παγωτό
το τραγούδι χωρίς πρόσωπο καθώς περνάς έξω από ένα σπίτι
η ακινησία των προσώπων στα κάδρα
η αγάπη της μάνας για το παιδί
η μυρωδιά του πρωινού καφέ
το ξύπνημα ύστερα από ευχάριστο όνειρο
ο ύπνος μετά τον έρωτα
η προσγείωση του αεροπλάνου
η εκσπερμάτιση
οι λέξεις του Καζαντζάκη
οι λέξεις
το δώρο της ζωής
ο Βούδας
ο Χριστός
ο Γκάντι
ο Τσε Γκεβάρα
ο Άρης Βελουχιώτης
η γιόγκα
το τρέξιμο
το πλέξιμο
οι εξομολογήσεις των φίλων
η θέα από τις Λεύκες
τα σπίτια των φίλων που σε ταΐζουν
ακόμα κι αν δεν έχουν να φάνε
η ντομάτα
το σκόρδο
το κρινάκι και το διοσμαρί
η μουσική και το Σύμπαν
τα ρόδα, τα φρύγανα και το στάρι
το χώμα, το χρώμα της ερήμου.

Ένα πουλί που χτυπάει στο τζάμι και ζαλίζεται.

Ε.Κ.