Πανσέληνος 
Αυτό το διάστικτο ολοστρόγγυλο πράγμα
που αιωρείται κάθε τόσο στον ουρανό
τι θαύμα νάναι
και πόσο περίεργα γράφεται.
Ε.Κ.

Umberto Fiori 

 ΠΕΡΑΣΜΑ

Επιστρέφει το σκοτάδι.

Πάνω στα σπίτια ξαναβγαίνει

το φεγγάρι, και ανεβαίνει γεμάτο

και πάντοτε πιο φωτεινό

στον έναστρο ουρανό.

Πάλι αυτό το ωραιότατο άδειο

εκεί πάνω ψηλά

σε πιέζει σαν

ένα προσωπικό γεγονός.

Το νιώθεις σαν ένα χρέος,

όπως το τηλέφωνο

όταν συνεχίζει να χτυπάει

στο σπίτι κάποιου άλλου

ενώ ανεβαίνεις τις σκάλες.

(Μετάφραση:Γιάννης Παππάς)

                                                  

«Ω καρδιά μου- τρομαχτικότερη ΣΕΛΗΝΗ...»

 (Ν. Καρούζος)

Είναι καιρός να αρχίσεις...
Κάνεις λογαριασμούς,
πληρωμές,
αγοράζεις καπνό,
βάζεις βενζίνη,
βρίζεις αυτούς που προσπερνάνε με ταχύτητα,
καταριέσαι αυτούς που εκτελούν αθώους,
καις το φαγητό,
τσακώνεσαι με το φίλο σου,
ξεσκονίζεις,
κάνεις οικονομία στο ρεύμα,
ρεύεσαι αντί να ρεμβάζεις
το φεγγάρι
που σαν ξαπλωμένη βαρκούλα
φωτίζει
τη σκοτεινή γαλήνη
του ουρανού.
... Να κοιτάς ψηλότερα...