Στο σπίτι μου, στη θάλασσα, τόλμησε να 'ρθει ένα πουλί....Στο σπίτι μου στη θάλασσα τόλμησε να 'ρθει ένα πουλί
Κάθισε στο περβάζι και λάλησε
Η φωνή του μια τρύπα στο φως
Πούθ' έρχεσαι;
Κουρασμένο δε φαίνεσαι
Η φωνή σου δεν τρέμει
Τι θέλεις;
Έτσι του είπα
Γιατί δεν ήμουνα συνηθισμένη
Σε αξιοπρεπείς επισκέπτες
Ήρθα για ν' απαλύνω τα σημάδια στο σώμα σου είπε
Κι άρχισε να φτιάχνει τη φωλιά του κάτω απ' το δέρμα μου
Ξεφαντώνοντας
Μ' Όλη τη Δόξα μιας Λαμπρής Αθωότητας.
