Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μαμά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μαμά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 11 Ιουνίου 2020

μαμά, μου λείπεις







Ήλιος κι αέρας στο νεκροταφείο.
Κάθε φορά που έρχομαι ή αρχίζει να ψιχαλίζει ή φυσάει.  Νάναι το παράπονό σου, μάνα; Σε νοιάζει, άραγε που δεν έχεις αστραφτερά μάρμαρα όπως οι άλλοι, εκεί που ξαπλώνεις; Δεν ήρθες στα όνειρά μου ούτε μια φορά. Τι να δηλώνεις άραγε; Πως είσαι ήσυχη ή πως μου είσαι θυμωμένη;
Ένας παπάς περιφέρεται ανάμεσα στους ταφους. Τον παρακολουθώ για λίγο. Τα πολύχρωμα άμφια ανεμίζουν ανάμεσα στους άσπρους σταυρούς. Κάνω γρήγορους υπολογισμούς. Δεν έχω λεφτά να του ζητήσω ευχέλαιο.
Μάνα, πάλι φτωχικά θα τη βγάλουμε.
Καθαρίζω τα αγριόχορτα από τα χαλίκια που έστρωσα πάνω σου. Το καντήλι σου μας το κλέψανε, μάνα. Ποιος ξέρει τι έγινε. Ανάβω το θυμιατό. Καρβουνάκια, λιβάνια πάνω σου, μπροστά στην ξεθωριασμένη πια φωτογραφία. Γυρίζω από την καλή το σταυρό που ξεκόλλησε από τη θέση του. Τώρα κι αυτός πάνω σου βαραίνει.
Σου εξιστορώ, όπως γίνεται στο σινεμά, τα καθέκαστα. Τα παιδιά, η Μιμία, τα δικά μου. Μου λείπεις, μάνα... ψιθυρίζω και με πιάνουν κλάματα. Μαζεύομαι. Κάποιος νεαρός πίσω μου σκουπίζει έναν τάφο. Εγώ σκουπίζω τα δάκρυα. Μάνα, μου λείπεις και δεν ξέρω να το εξηγήσω. Γιατί μου λείπεις ή γιατί το λέω αυτό. Μου λείπεις και κλαίω. Γιατί μου λείπεις; Τι είναι αυτό που μου λείπει από σένα; Το ότι σε έχω συνδέσει με το ότι κάποτε ήμουνα παιδί; Το ότι με βαραίνουν τώρα χίλιες ευθύνες και τότε-κάποτε τις ευθύνες τις είχες εσύ κι εγώ ζούσα ανέμελα;
Στέκομαι πάνω σου και νιώθω ένα ολόκληρο κομμάτι ζωής να έχει κλείσει, να έχει μείνει πίσω, να έχει αναγκαστικά αποβληθεί από μέσα μου... Γιατί λέω πως μου λείπεις; Έτσι κι αλλιώς όταν μεγάλωσα δεν σε είχα ανάγκη κι ούτε τη γνώμη σου άκουγα. Έτσι κι αλλιώς παλιομοδίτικη γνώμη θα ήταν... Τότε τι; Γιατί λέω ότι μου λείπεις αφού τίποτα πια δεν θα μπορούσες να κάνεις για μένα;
Δεν έχω ανάγκη από εσένα κι ούτε από τη γνώμη σου. Τότε; Γιατί λέω πως μου λείπεις, γιατί τρέχουν τα μάτια μου;
Κλαίω, μαμά... Κλαίω εδώ κάτω απ' τον ήλιο για σένα. Και μόνο εσύ μέσα από όλους τους ανθρώπους θα μπορούσες να με αγκαλιάσεις και να μου πεις να μην κλαίω, ακόμα κι αν ήξερες πως κλαίω για σένα, μαμά...
Μαμά, μου λείπεις...