Αφιέρωμα στις γυναίκες
Μικρό αφιέρωμα στη γυναικεία ποίηση
ΑΛΝΤΑ ΜΕΡΙΝΙ
η Ψυχή
Τι μεγάλος γλύπτης είσαι εσύ
που λάξευσες το πέτρινο πρόσωπό σου
στην αγκαλιά μου
και τώρα πια, αγάπη νεκρή
έγινες παιδί μου
σε κρατώ στα γόνατά μου
και κλαίω
που λάξευσες το πέτρινο πρόσωπό σου
στην αγκαλιά μου
και τώρα πια, αγάπη νεκρή
έγινες παιδί μου
σε κρατώ στα γόνατά μου
και κλαίω
γιατί η θύμησή σου
με βαραίνει σαν τάφος.
με βαραίνει σαν τάφος.
μεταφραση από τα Ιταλικά: Κωνσταντίνος Κοκολογιάννης
http://logoskaitexni.blogspot.gr/search/label/%CE%86%CE%BB%CE%BD%CF%84%CE%B1%20%CE%9C%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BD%CE%B9
Ποίηση
...
δεν έχει σημασία αν όταν φωνάξει η αγάπη
εγώ είμαι νεκρή
θα έρθω
πάντα θα έρχομαι
αν κάποτε
μου φωνάξει η αγάπη
...
δεν έχει σημασία αν όταν φωνάξει η αγάπη
εγώ είμαι νεκρή
θα έρθω
πάντα θα έρχομαι
αν κάποτε
μου φωνάξει η αγάπη
...
ΚΟΣΜΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΕΥΤΥΧΙΑ
Άδειο βάζο
Τέλειωσε το βάζο με τις καραμέλες
μάσησα την τελευταία παρέα με υπόκρουση γαυγίσματος ανήσυχου σκύλου
σκύλου βραχνιασμένου
σκύλου αργοπορημένου έφηβου
σκύλου ασήκωτου,
σκύλου αρχοντικού αρχιψέφτη
σκύλου ξαγοραστή
σκύλου εκλεχτικού γεροξυχισμένου κι ανεμοκάφκαλου
μα τι ενοχλητικός
πόσο με εκνεύριζε
που με έκανε να φάω όλες τις καραμέλες.
Χωρισμός
Δύο φορές τέλειωσε η ζωή μου, προτού τελειώσει,
Μένει ακόμη να φανεί
Εάν η Αθανασία μου αποκαλύψει
Ένα τρίτο γεγονός
Τόσο μεγάλο, τόσο δύσκολο να το συλλάβει κανείς
Όσο αυτά που ήδη έτυχαν δύο φορές
Ο χωρισμός είναι όλα όσα ξέρουμε για τον παράδεισο,
Και όλα όσα χρειαζόμαστε από την κόλαση
Δύο φορές τέλειωσε η ζωή μου, προτού τελειώσει,
Μένει ακόμη να φανεί
Εάν η Αθανασία μου αποκαλύψει
Ένα τρίτο γεγονός
Τόσο μεγάλο, τόσο δύσκολο να το συλλάβει κανείς
Όσο αυτά που ήδη έτυχαν δύο φορές
Ο χωρισμός είναι όλα όσα ξέρουμε για τον παράδεισο,
Και όλα όσα χρειαζόμαστε από την κόλαση
Ο διχασμός
Διχάστηκα στα δύο
αλλά θα νικήσω τον εαυτό μου.
Θα ξεθάψω την περηφάνεια.
Θα πάρω ψαλίδι
και θα πετσοκόψω
τη ζητιάνα μέσα μου.
Θα πάρω έναν λοστό
και θα αναστηλώσω μέσα μου
τα χαλάσματα του Θεού.
Θα τον συναρμολογήσω πάλι
σαν ένα παζλ
με την υπομονή σκακιστή.
Πόσα κομμάτια άραγε;
Νοιώθω σαν να 'ναι χιλιάδες,
ο Θεός φτιασιδωμένος σαν πόρνη
μέσα σε μια γλίτσα φύκια.
Ο Θεός ντυμένος γεροντικά
να αγκομαχά
μες στα υποδήματα Του.
Ο Θεός ντυμένος παιδικά,
θεόγυμνος
και χωρίς δέρμα ακόμη,
απαλός σαν ξεφλουδισμένο αβοκάντο.
Και οι άλλοι, οι άλλοι, οι άλλοι.
Θα τους νικήσω όμως όλους
και θα κτίσω μέσα μου
ένα ολάκερο έθνος του Θεού -
αλλά ενωμένο,
θα κτίσω μια νέα ψυχή,
θα τη ντύσω με δέρμα,
και μετά θα βάλω το πουκάμισο μου
και θα ψάλω έναν ύμνο,
τον ύμνο του εαυτού μου.
Διχάστηκα στα δύο
αλλά θα νικήσω τον εαυτό μου.
Θα ξεθάψω την περηφάνεια.
Θα πάρω ψαλίδι
και θα πετσοκόψω
τη ζητιάνα μέσα μου.
Θα πάρω έναν λοστό
και θα αναστηλώσω μέσα μου
τα χαλάσματα του Θεού.
Θα τον συναρμολογήσω πάλι
σαν ένα παζλ
με την υπομονή σκακιστή.
Πόσα κομμάτια άραγε;
Νοιώθω σαν να 'ναι χιλιάδες,
ο Θεός φτιασιδωμένος σαν πόρνη
μέσα σε μια γλίτσα φύκια.
Ο Θεός ντυμένος γεροντικά
να αγκομαχά
μες στα υποδήματα Του.
Ο Θεός ντυμένος παιδικά,
θεόγυμνος
και χωρίς δέρμα ακόμη,
απαλός σαν ξεφλουδισμένο αβοκάντο.
Και οι άλλοι, οι άλλοι, οι άλλοι.
Θα τους νικήσω όμως όλους
και θα κτίσω μέσα μου
ένα ολάκερο έθνος του Θεού -
αλλά ενωμένο,
θα κτίσω μια νέα ψυχή,
θα τη ντύσω με δέρμα,
και μετά θα βάλω το πουκάμισο μου
και θα ψάλω έναν ύμνο,
τον ύμνο του εαυτού μου.
Σήμερα νιώθω λίγο κακιά.
