Λάο Τσε

 Στον ύπνο μου ο Λάο Τσε καθάριζε το σπίτι. Η μάνα μου είχε καλεσμένους για κάποια γιορτή. Πριν τη γιορτή περπατούσα με μια φίλη που δεν θυμάμαι το πρόσωπό της και μου μιλούσε για μια μαγειρική συνταγή στην οποία -για να τη φτιάξουμε- έπρεπε να βάλουμε τρία είδη λουλουδιών. Εγώ κρατούσα τα δείγματα των λουλουδιών στα χέρια μου ενώ τα ψάχναμε στον αγρό. Τα βρήκα ένα-ένα και της είπα με σιγουριά -ενώ αυτή αμφισβητούσε- ότι αυτά ακριβώς είναι τα λουλούδια που ψάχνουμε για τη συνταγή μας. 

 Όταν οι καλεσμένοι μετά τη γιορτή έφυγαν, το σπίτι ήταν μπάχαλο και οι αυλές γεμάτες απομεινάρια από το πάρτι. Ο Λάο Τσε ήρθε κοντά μου με χαμόγελο. Μου ζήτησε αν θέλω να βγούμε να φάμε, να πάμε ίσως μερικές μέρες διακοπές. 

-Ναι αλλά πόσα χρήματα θα χρειαστούμε για διακοπές; του είπα. 

-Μη στεναχωριέσαι, όλα θα τα βάλω εγώ. Έχω. 

Τον κοίταξα, τον αναμέτρησα. Στην ηίκία μου περίπου, ίσως ελάχιστα μεγαλύτερος, εξάλλου στο πάρτι είχε έρθει εξαιτίας του γιού του που ήταν καλεσμένος. Τα σχιστά του μάτια με κοίταζαν με γλύκα και αναμονή για την απάντηση. 

"Γλυκός φαίνεται. Επιτέλους θα ξεκουραστώ από ευθύνες", σκέφτηκα. "Θα είναι κοντά μου ο Λάο Τσε και θα νιώθω ασφαλής". 

"Εντάξει" του είπα κι εκείνος χάρηκε. Χωρίς να πει κάτι άλλο, άρπαξε μια σκούπα και άρχισε να σκουπίζει όλη την αυλή. Τον μιμήθηκα κι εγώ. Πήρα ένα κοντό σκουπάκι κι άρχισα να καθαρίζω. Παρατήρησα ότι η αυλή ήταν βρώμικη και άσχημα σκουπισμένη από πάντα. Στο τέλος είδα πως μέσα σε ένα δοχείο είχε περισσέψει γιαούρτι. Άρχισα να το μεταγγίζω στο μεγαλύτερο δοχείο εκεί όπου η μάνα το φυλούσε.Είπα θα το φάω αργότερα το γιαούρτι, γιατί να πάει χαμένο. Ωστόσο το δοχείο είδα πως είχε μέσα υπολείμματα από παλιο τουρσί, φύλλα σέλινου μαυρισμένα και ίσως μούχλα. Πέταξα όλο το περιεχόμενο μαζί και το γιαούρτι. Έπλυνα καλά το βάζο. Η μάνα ήρθε και ρώτησε γιατί καθαρίζουμε. Ούτε ευχαριστημενη ούτε δυσαρεστημένη. 

Ο Λάο Τσε ακόμα σκούπιζε.