Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2016



Τον αγαπούσα, το παραδέχομαι... Κάθε φορά που τον άκουγα, νόμιζα ότι τραγουδούσε δίπλα μου: Μόνο για μένα... 
Τώρα έχει φτερά. Σχεδόν τα βλέπω...





Έτσι κι ο Λέοναρντ. 
Αποτέλεσμα εικόνας


Ο λόγος που γράφω


Ο λόγος που γράφω
είναι να κάνω κάτι
τόσο ωραίο όπως εσύ.

Όταν είμαι μαζί σου
θέλω να ’μαι ήρωας τέτοιος
όπως πάσχιζα να γίνω
όταν ήμουνα εφτά χρονώ:
ένας τέλειος άνδρας
που σκοτώνει.

Μετάφραση: Ανδρέας Αγγελάκης


Αλήθεια! πόσος κόσμος ζει σε τούτη εδώ την πόλη


Αλήθεια! Πόσος κόσμος ζει σε τούτη εδώ την πόλη
σε διαμερίσματα επιπλωμένα.
Αργά τη νύχτα όταν κοιτάζω αυτά τα κτίρια
θα ορκιζόμουνα ότι σε κάθε τους παράθυρο
βλέπω κι από ένα πρόσωπο που με κοιτάει και κείνο,
κι όταν τα μάτια μου αποστρέφω
αναρωτιέμαι άραγε πόσοι απ’ αυτούς
κάθονται στο γραφείο τους
να γράψουν κάτι τέτοιο.

Μετάφραση: Τάκης Μενδράκος


 

Ιεροτελεστία


Όταν μπροστά μου γονατίζεις
και με τα δύο χέρια σου κρατάς
σκήπτρο τον ανδρισμό μου,

σαν ακουμπάς τη γλώσσα σου
στο κόσμημα από κεχριμπάρι
καλώντας τη χαρά μου,

τότε καταλαβαίνω τις νεαρές Ρωμαίες
που χόρευαν γύρω από πέτρινη κολώνα
και με φιλιά κάναν την πέτρα να ζεστάνει.

Αγάπη, έλα και γονάτισε χιλιάδες μέτρα πιο βαθιά,
έτσι, όπου την τελετουργική ετούτη ώρα
μόλις τα χέρια και τα χείλη σου να βλέπω,

γονάτισε ώσπου στη ράχη σου να πέσω
μ’ ένα βαθύ αναστεναγμό, όμοιο με κείνο των θεών
που ο Σαμψών σώριασε κάτω.

Μετάφραση: Τάκης Μενδράκος

Χάι-κάι του καλοκαιριού


Σιωπή
κι ακόμα πιο βαθιά σιωπή
όταν διστάζουν
τα τριζόνια

Μετάφραση: Τάκης Μενδράκος

 

Ήμουν χαμένος


Ήμουν χαμένος
σαν σε συνάντησα στο δρόμο
για τη Λάρισα
τον ίσιο δρόμο ανάμεσα στους κέδρους

Νόμισες
πως ήμουν άνθρωπος των δρόμων
μ’ αγάπησες γι’ αυτό
Δεν ήμουν τέτοιος άνθρωπος

Ήμουν χαμένος
σαν σε συνάντησα στο δρόμο
για τη Λάρισα

Μετάφραση: Ολυμπία Καράγιωργα

https://www.thepressproject.gr/article/102754/Anti-allou-apoxairetismou-Leonarnt






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου